Weblog

De lappen die ik weefde om er kussens van te naaien worden momenteel onder handen genomen door mijn betere helft.
De naaimachine staat op tafel, de kopspelden wachten in hun doos, de lappen zijn gevouwen.
 

Vandaag, zojuist, is de eerste handdoek van een serie afgeweven. Kleurig, fijn weefsel.
Het voelt, zelfs ongewassen, al heel soepel aan. 
Ik hoef er nog maar 18 - 19 stuks!

We hadden tickets besteld voor het Liberation Concert, dat vanmiddag op de militaire begraafplaats in Margraten gespeeld zou worden.
De weersomstandigheden zijn momenteel zo onaangenaam dat het Philharmonisch Orkest het niet verantwoord achtte het concert uit te voeren.
Gistermiddag kregen we een mail met de mededeling dat alles gecanceld werd.

Heel jammer!

Maar, ieder nadeel heeft zijn voordeel.
Heb ik extra tijd om de eerste officiële inslagen te doen. 
Deze keer heb ik weer eens één van de basale bindingen gekozen, "panamabinding", een afgeleide van de linnenbinding.
Hierbij wordt de inslag telkens twee keer door dezelfde opening gevoerd.
Het effect is wat speelser dan de linnenbinding, het doek is soepeler.
 

De spoelen liggen klaar om verwerkt te worden.

De eerste inslagen.
Bedoeld om te controleren of elke kettingdraad op de juiste plek zit. Of er geen verdraaiingen zijn.
En warempel! De laatste 6 draden zijn verkeerd doorgehaald. In plaats van schacht 9 en 10 gebruikte ik schacht 10 en 11!
En dat betekent losmaken, opnieuw doorhalen, aanbinden en weer proefdraaien.
En nu klopt het geheel.
  

    Van links naar rechts:

Foto 1: 10 cm ketting zijn door het riet gehaald. Telkens met 2 draden tegelijk. Dat komt op 12 draden per cm.
Foto 2: op de helft.
Foto 3: Weer een deel van het voorbereidend werk gedaan.
Foto 4: de ketting is aangebonden aan de doekboom, het weven kan beginnen.

We zijn een paar dagen verder, er was aangenaam bezoek, er werd gewerkt aan de nieuwe rollo's, en tussendoor heb ik al enkele centimeters aan ketting door de hevels gehaald.
Het begin is steeds moeizaam, een bepaald ritme komt met het doorhalen. En dan wil het wel wat sneller vooruit gaan.
     Deze ongeordende bundel omvat 80 draadjes, verdeeld over 8 schachten. 

De halve ketting is door de hevels gehaald.
De ketting ligt klaar om door het riet gehaald te worden.

Ondertussen is de tweede helft van de ketting geschoren. Het volgend punt is ook al gedaan: verdelen in de evenaar of effenaar.
Nodig om  de ketting regelmatig te verdelen over de kettingboom.
  

Het volgend karwei doen we met hulp van mijn betere helft. De een draait op, de ander houdt de ketting strak, op spanning. Dat is te zien op de tweede foto.
En nu volgt het volgende langdurig karwei, de kettingdraden een voor een door een hevel halen! Monnikenwerk!

De halve ketting is geschoren. Een dik pak garen wacht op verdere verwerking. 
Dat gebeurt pas als de tweede helft geschoren is.

  De aftrap voor een serie keukendoeken. Een ketting van 13.50 meter, 12 draadjes per cm, totale breedte 52 cm. Dat betekent dus 624 keer heen en weer langs het scheerraam 
In totaal gebruik ik 9 kleuren, de kwaliteit is biokatoen van, wat dacht je?, VenneGarens. Een blokjesmotief, waarbij elk blokje afgewisseld wordt met een draadje lila en zwart. Net voldoende kleur om het geheel wat meer te laten spreken.

Het was er al zo lang we terug zijn uit Kleinwalsertal niet meer van gekomen. Te warm, te druk, doktersbezoek, geen zin, allerlei smoezen om niet te lopen. Maar vanmorgen wilden we allebei hetzelfde, een stuk lopen. Voor noodzakelijke sanitaire stops staat de maïs hoog genoeg, we gingen al vroeg op pad. Het was heel rustig, een enkele wandelaar met honden, een eenzame fietser, aangename temperatuur. Door de velden en holle wegen wandelden we richting Mareveld. Jules was net bezig met het openen van de zaak, het terras was wel al opgezocht door een enkele gast. Na een koffie en thee en wat nodig is gingen we langs een andere weg naar huis. Het was duidelijk drukker. En warmer. Voldaan hebben we geluncht.