18 mei 2025 wade

Deze keer gaat het over de wade die klaar ligt voor mijzelf. 
Alweer wat jaren geleden heb ik die gemaakt, samen met die voor mijn betere helft.
Mijn wade heb ik ge"weven", op een ondergrond van een weefsel met fouten, onverkoopbaar. Allerlei resten garens heb ik samengevoegd tot dikkere draden. Die draden heb ik doorgeregen op de foute ondergrond.
Om er een heel persoonlijke tint aan te geven vroeg ik mensen die wat betekend hebben, of nog betekenen in mijn leven "iets" te maken om op die wade te bevestigen. Iets wat ze zelf de moeite waard vonden, of vonden aansluiten bij de relatie die we hadden en hebben. Borduurwerk, haakwerk, tekening, applicatie, tekst, whatever. En dat is een hele verzameling geworden.
Al die bijdragen worden bevestigd op een apart geweven loper, die als sluitstuk over de dichtgevouwen wade komt te liggen. Op die manier wordt het lichaam nóg minder herkenbaar.
 Een fragment van de geleverde bijdragen.
En er tussendoor zie je een  klein fragment van de geregen ondergrond.
Er ontbrak nog een werkstuk. Ergens in de 90-er jaren van de vorige eeuw had ik in de klas een stagiaire die "het" direct in de vingers had. Al snel wist ik dat het een heel goede leerkracht zou worden. Die kreeg een baan bij mijn andere helft op school en zodoende bleven we contact houden. Een jaar of zo geleden organiseerden enkele collega's een reünie. En daar kwam de bijdrage ter sprake. We zijn een jaar verder en gisteren kreeg ik dan toch het kunstwerk. Wel een heftige lofzang op de mentor die ik destijds was.
Een mens zou van minder blozen!
Los van het werkstuk was het een heel genoeglijke middag, er kwamen heel wat oude runderen uit diverse sloten langs. 
Ik ben er heel blij mee.
Bij die gelegenheid heb ik mijn wade uit de verpakking gehaald en ja, ik ben er nog steeds tevreden over. Ze beantwoordt nog altijd aan wat ik probeer uit te drukken.
Natuurlijk kwamen ook de dagen langs dat ik in het crematorium zat om voor eventuele belangstellenden uit te leggen hoe je zo'n wade kunt gebruiken. Er kwamen allerlei vragen.
Dat was bij gelegenheid van 100 jaar cremeren in Nederland.
Geen opdrachten.
En heeft niets te doen met de wade waar ik nu aan werk.